Werken Brusselse vrouwen minder graag buitenshuis?

Johan Leman, 15 april 2023

In een recent interview stelde de Brusselse minister van Werk dat de werkgelegenheidsgraad van vrouwen lager is dan die van mannen, ondanks een hoger opleidingsniveau. Dat is overal zo in België, maar het verschil is het grootst in het Brussels Gewest – 10 procent -, op de voet gevolgd door Henegouwen, met 9,5 procent. De verklaring die hij daarvoor gaf, was ongelukkig en kreeg kritiek. Maar de kwestie verdient niettemin een reflectie.

Een eerste vraag is wat hier bedoeld wordt met een hoger opleidingsniveau voor de vrouwen? Bedoelt men dat het bijvoorbeeld om gezinnen gaat waar de moeder een diploma secundair onderwijs behaald heeft en de vader zijn secundair niet afgemaakt heeft? Of gaat het om andere verhoudingen? Het zou interessant zijn om dit te vernemen.

Aangenomen dat men op die eerste vraag een antwoord heeft, welk dan ook, dan wordt een volgende vraag hoe je zoiets best interpreteert? Ik denk dat men moet opletten om niet te snel te culturaliseren. Zeker als een andere uitleg meer voor de hand ligt. Zo weet iedereen dat het voor een vrouw met bijvoorbeeld 3 kinderen, die zich op basis van een diploma secundair onderwijs kandidaat stelt voor een job in de welzijns- of bredere sociale sector, hoogstens 200 euro netto per maand meer voor het gezin opbrengt dan als ze niet werkt. Die 200 € verdwijnen onmiddellijk in het niet, als ze omwille van haar werk moet betalen voor een crèche om de kinderen op te vangen, en dan, zoals iemand me op mijn fb opmerkte, ook nog andere zaken verliest, zoals gratis abonnement voor openbaar vervoer, sociaal tarief gas en elektriciteit voor de kinderen, voorkeurregelingen voor gezondheidszorg.

Uiteraard is daarnaast de bedenking legitiem, die weerom iemand op mijn fb maakte, of de gemeenschap soms niet meer geholpen is met het feit dat het statuut als niet werkende het leefbaar maakt voor de vrouwen in kwestie en dat ze daardoor in staat zijn hun kinderen beter te volgen , wat dan weer iets positief kan betekenen voor de samenleving? Maar dat geldt vandaag toch even goed voor haar echtgenoot?

Persoonlijk denk ik dat het optrekken met minstens 500 € netto per maand van dit soort lage lonen een belangrijk element zou zijn om de discussie in zuivere termen te voeren.

Maar het zou goed zijn mocht een administratie en een beleid daar eens een duidelijke en transparante visie rond zouden ontwikkelen.

Terug