Trekt een gemakkelijker nationaliteitsverwerving asielzoekers aan

---

Johan Leman, 13 september 2024

Ooit heb ik een doctoranda begeleid die in Istanboel in een centrum van de UNHCR bestudeerd heeft waarom transit-migranten een land uitkozen. De drie belangrijkste criteria waren: het feit dat een land sommigen wou (bv Canada), de reputatie die een land had op vlak van zijn arbeidsmarkt (bv. Duitsland), de opvangvoorwaarden (bv. de Scandinavische landen in die tijd). Onder dit laatste verstond men: leefloon-voorwaarden (die tussen landen vergeleken werden) en reputatie op vlak van mensenrechten. Nergens was sprake van nationaliteitsverwerving. Ik zou er zelf, uit eigen ervaring, een vierde criterium aan toevoegen: de aanwezigheid van familieleden.

Conclusie: tot bewijs van het tegendeel hebben de voorwaarden op vlak van nationaliteitsverwerving geen invloed op het al dan niet aantrekkelijk zijn van een land om er asiel aan te vragen. Wat dus eventueel wél invloed kan hebben, is de financiële omkadering bij opvang.

Wat het bemoeilijken van de nationaliteitsverwerving betreft, wil ik er een waarschuwing aan toevoegen. Dit zou op termijn wel eens heel contraproductief kunnen zijn voor ons land. Het zou een regelrechte uitnodiging kunnen worden voor de migrant om zich maar minimaal te integreren en zijn loon maximaal naar het land van herkomst op te sturen.

Een slotopmerking. Toen ik op X-twitter eenzelfde bericht in 140 tekens had geplaatst als hier in mijn blog, kreeg ik van de heer Francken als reactie: “Ik maak de mensen dat niet wijs. Gaat over nationaliteit niet over asiel. Is deels budgettaire maatregel. En is noodzakelijk.” Maar… als je kijkt hoe de mensen die op X op mijn bericht reageerden, zijn voorstel interpreteerden, dan zie je systematisch hoe ze dit als een maatregel tegen asiel zien. Ik neem aan dat Francken inderdaad geen link met asiel wilde leggen, maar… het zegt veel over de obsessie van veel mensen vandaag met asiel.

Terug