Tekort aan sociale woningen in Brussel voedt extreem-rechts in de periferie

---

Johan Leman, 23 september 2024

De dynamiek is niet moeilijk aantoonbaar. De huurprijzen in de wijken in de Brusselse kanaalzone schieten de hoogte in. Je zit al vlug voor een tweetal kamers aan een huurprijs van 1000 euro/maand en wie een appartement zoekt voor een gezin met 3 à 5 kinderen zal dit niet meer vinden. Een huiseigenaar die eventueel via een sociaal agentschap een appartement ter beschikking wil stellen in de straatjes in de onmiddellijke nabijheid van het kanaal verliest maandelijks minstens 200 euro doordat hij het niet privé zelf verhuurt.

In zo’n situatie moet men niet verwonderd zijn dat gezinnen uitwijken. Dit gebeurt niet naar de gemeentes onmiddellijk buiten Brussel aan de rand, maar iets verderop, waar de huurprijzen nog betaalbaar zijn, zeg maar de dorpen naar Aalst en Ninove toe…

Daar zien mensen die in een Vlaams dorpsleven verankerd zijn, plots anderstalige en anders gekleurde mensen toekomen die geen of zeer gebrekkig Nederlands spreken… Mensen voor wie een Vlaams gezin dat  uit een ander dorp komt vaak al “vreemd volk” zijn, zijn daar totaal niet op voorbereid.

Er zit logika in de manier waarop beleid extreem rechts voedt. Maar wil men die logika wel doorbreken? Of geeft men in Brussel de voorkeur aan bouwheren die vooral een rijkere klasse willen aantrekken? Men zal daar toch een beter evenwicht moeten in vinden.

Terug