---

Johan Leman, 30 mei 2022

Op 5 mei publiceerde ik hier een Opinie over de voorspelbare tekorten in het onderwijs. Voeg er ook maar de voorspelbare, steeds maar aangroeiende tekorten aan toe in de kinderopvang.

Wat doet de overheid? In beide gevallen wordt het heil verwacht van hypersnelle instroom van mensen die niet over de geschikte diploma’s noch adequate opleiding beschikken.

Men kan inzien dat dit een haalbare weg kan zijn bij mensen die een beroepsopleiding aan jonge mensen moeten bijbrengen. Men kan mensen uit de beroepswereld naar het onderwijs overhevelen. Maar wil men a.u.b. twee keer nadenken vooraleer als goed beleid te doen doorgaan dat men mensen die bijvoorbeeld werkloos zijn, zo maar in een handomdraai tot onderwijzers, leerkrachten of goede begeleiders in de kinderopvang kan omtoveren? Denkt een overheid echt dat ze een beroep aantrekkelijker maakt  als ze de idee ingang doet vinden dat iedereen mits een korte opleiding er zo maar voor in aanmerking komt? Je maakt een keuze voor begeleiding in de kinderopvang niet aantrekkelijker door werkloze moeders via een korte opleiding zogenaamd te activeren om voor kinderopvang te gaan, en je maakt het beroep van onderwijzer niet aantrekkelijker door de voorwaarden om onderwijzer te worden, naar beneden te halen.

Het enigste echt geldige alternatief op termijn  is om zo’n beroepen te hervaloriseren. “Upgrading”, qua opleiding, qua milieu waarin gerecruteerd wordt, qua maatschappelijke erkenning  en eventueel ook qua honorering is de enigste valabele weg met toekomst. Upgrading vertrekkende van reële inhoud, niet upgrading bij gebrek aan beter. Met andere woorden: het beroep “zonder omwegen” opnieuw ernstig nemen!

Terug