Speculanten en Immobiliën domineren grootstedelijk weefsel


Johan Leman, 9 mei 2022

Nogmaals iets over de geplande Dockside Woontoren bij het Saincteletteplein in Brussel… nu aangemoedigd door het feit dat én de gemeente Molenbeek en de Molenbeekse co-voorzitter van Ecolo zich uitspreken tegen het project.

Wie de gemeente Molenbeek kent, weet dat de bevolkingsdichtheid er heel hoog is, vooral in Laag-Molenbeek. Wie Molenbeek kent, weet ook dat als er vraag is naar nieuwe appartementen, dit bij voorkeur appartementen zouden moeten zijn voor gezinnen met drie of vier kinderen en/of voor jonge gezinnen. De gemeente Molenbeek heeft dit laatste uitdrukkelijk in zijn kritiek op vorige plannen rond die Woontoren geformuleerd. Wie de resultaten van het Curieuzenair onderzoek over propere lucht kent, weet dat het Saincteletteplein waar de Havenlaan en de Leopold II laan elkaar kruisen, en waar veel auto’s uit de tunnel naar boven komen, om dan weer op te trekken als ze mogen vertrekken, bij uitstek een plaats is van enorme luchtvervuiling, de hoogste in Brussel.

Wat is het probleem? Die woontoren wordt op dure grond gebouwd, resultaat van een speculatie die aanving eind jaren 80 van vorige eeuw. Er moeten dus voldoende verdiepingen op die lap grond gebouwd worden wil het gebouw rendabel zijn, en naar gelang het aantal verdiepingen afneemt, moeten er voldoende studio’s bijkomen die kunnen opbrengen door kopers aan te trekken die via studio’s rendement beogen.

Gevolg: wat stelt het laatst-nieuwe plan voor de Woontoren op Saincteletteplein voor?

46 studio’s (dit wil zeggen: living, keuken, slaapgelegenheid, allemaal in 1 kamer), 58 appartementen van 1 kamer (dit wil zeggen: 1 kamer die iets groter is dan een studio), 38 appartementen met 2 kamers, en 7 appartementen met 3 kamers. Met andere woorden: 104 studio’s of 1 kamer-appartementen die absoluut geen meerwaarde zijn voor Molenbeek, maar investeringskamers worden met het oog op enkele mensen die enige maanden in Brussel moeten verblijven, maar die noch aan de handelaars uit de omgeving, noch aan de omgeving zelf iets zullen bijbrengen, tenzij eventueel wat bijkomend verkeer in de nu al smalle straatjes met eenrichtingsverkeer; die studio’s zullen zelfs de gemeentekas niet helpen. Dan zijn er nog 38 appartementen met 2 kamers voor jonge koppels die er blijven totdat ze kinderen krijgen, en tenslotte eindelijk 7 appartementen met 3 kamers waar de gemeente om smeekt. Voor die 7 appartementen wordt echter wel de voor de omgeving dure prijs betaald van een gebouw van 14 verdiepingen en een heel oppervlak aan cimentering. De meest voor de hand liggende oplossing zou nochtans een parkje zijn met enkele bomen  die op termijn heel hoge bomen kunnen worden. En o ja, in zo’n smal straatje (de Courtois straat) in de onmiddellijke omgeving, is ook al een een nieuwbouw van meerdere verdiepingen, met garages voorzien.

Ha, merkt men van overheidswege op… Er komt een grote autoloze ruimte in de onmiddellijke omgeving. Maar, die is er nog niet… en eerst zien, en dan geloven. Waarom niet eerst die autoloze ruimte creëren en afwachten wat de invloed is op de kwaliteit van de lucht in de smalle straatjes in de omgeving? Want als die invloed nihil is, wat zal men dan vertellen? Er zijn trouwens nog andere serieuze bezwaren aan te brengen tegen die hele aanpak, maar laten we ons voorlopig tot die bezwaren beperken. Feit is: speculatie en immobiliën leggen hun wetten op. Overheden en bouwmeester volgen slaafs.

Terug