Johan Leman, 19 april 2024
Okee, we leven in een tijd van perceptie, “influencen” en aankondigen…. Maar iets mag toch nog grond hebben in de werkelijkheid? Wat moet ik ervan denken als de twee opdrachthouders voor Molenbeek 2030 laten optekenen dat ze hun plannen concreet maken aan de schrijftafel “samen met de 2600 mensen, waar we ondertussen mee praatten”? En wat denken over het feit dat er gewerkt wordt “met een youth coalition met 1000 jongeren”? Dit klinkt indrukwekkend, maar beantwoordt het aan de feiten?
Ondertussen hoor ik dan dat een van de opdrachthouders ergens schrijft dat er in Molenbeek cultureel eigenlijk niets zou bestaan. Het hangt er natuurlijk vanaf waartoe je kunst en cultuur beperkt? Inderdaad, er is geen Bozar en geen Kanal-in-wording. Maar er is MIMA, La Fonderie en museum MMM. En er is de “Maison des Cultures”, waar een publiek naar voorstellingen komt kijken op hun niveau, publiek dat anders nooit naar Bozar of Kaaitheater gaat. Zijn die mensen dan zonder cultuur? Of gaan ze ervan uit dat enkel muziekconcerten en theater (uiteraard, want een van de opdrachthouders komt uit die wereld) kunst met grote K zijn? Waarom werden die andere cultuurhuizen nooit eens samen rond de tafel gebracht? Is er werkelijk zoiets als een concrete, interessante en realistische programmatie? Laten we a.u.b. te groot amateurisme vermijden…
Quo vadis, Molenbeek for Brussels 2030?
Terug