Klimaatactivisme en progressieve middenklasse

Johan Leman, 13 juni 2022

Toen ik gisteren te Brussel langs de “picnic the bridge” en langs de activisten aan de Beurs wandelde, viel me op hoe sterk die acties door een progressieve middenklasse gedragen worden (waar niets mis mee is), en hoe afwezig – verhoudingsgewijs – de mensen uit de volkswijken zijn. Akkoord, ze zijn efficiënt en de media steunen ze honderd percent… Wat ze bereiken komt overigens iedereen ten goede, ook de mensen uit de volkswijken.

Mag ik twee vaststellingen opperen?

Het is zeer moeilijk om mensen uit de volkswijken zelf te mobiliseren voor dit soort acties; het is alsof ze zich niet thuis voelen tussen de mobiliserende activisten.
De problematiek stelt zich voor een belangrijk deel niet in dezelfde termen voor hen als voor die middenklasse. De agenda’s zijn verschillend.

Een anekdote als voorbeeld voor de eerste vaststelling. Enkele maanden geleden nodigde Foyer, op suggestie van Bernard Foccroule, jongeren uit de klimaatbeweging uit voor een gesprek met jongeren op de Foyer… Welnu, er kwamen welgeteld 2 klimaat jongeren af (uit een van de Woluwes, als ik me niet vergis) en spijt de belofte voor een tweede gesprek, is dit er nooit gekomen. Het water was blijkbaar te diep.

Wat de tweede vaststelling betreft, kan ik enkel het volgende vaststellen. Met alle respect voor de noodzaak van veiliger fietspaden en minder auto’s op de straten juist naast het kanaal, maar in straatjes die wat verder op liggen van dat Brusselse kanaal, zijn de problemen van de mensen van een andere orde. Bijvoorbeeld, dat de kelders onder water lopen bij zware regenval, en dat er veel sluipverkeer is bij het minste verkeersprobleem op de grote verkeersaders. En wat de bevolkingsdichtheid betreft… het is niet door enkele investeringstorens neer te planten waarbij nog geen 10% bestaat uit appartementen met minstens 3 kamers, dat een overheid een oplossing aanbiedt voor de bevolkingsdichtheid in die volkswijken… Met andere woorden: de agenda’s zijn te verschillend tussen de progressieve middenklasse en het reële leven van de mensen in de volkswijken.

Zelf behorende tot de middenklasse neem ik deel aan de acties zoals zondag laatst, maar ik hoop vooral dat er nooit een waterbom zoals in de Vesdervallei neervalt op de straatjes die wat verderaf liggen van het kanaal… want dan zullen we maar echt een catastrofe meemaken. Overigens hoop ik uiteraard ook dat “ picnic the bridge” zijn doel bereikt.

Terug