---

Johan Leman, 24 september 2023

t

De praktijk van interculturele bemiddeling in de gezondheidszorg dateert uit de tijd van het Koninklijk Commissariaat voor het migrantenbeleid. Ze is dus meer dan 30 jaar oud. Vlaanderen heeft de praktijk jaren geleden afgeschaft, omdat men dacht dat dit de verwerving van het Nederlands in de weg zou staan. Het Brussels gewest is dit blijven steunen. Vandaag merken we dat ook Europa zoiets promoot.

Op Foyer merken we dat dit in minstens drie sectoren efficiënt blijft, namelijk in de Romawerking, in de consultatie van het jonge kind en in de gezondheidszorg. Interculturele bemiddeling heeft drie componenten: goed vertalen, een groot empathisch vermogen ontwikkelen voor hetgeen cultureel bij de ander meespeelt, een duidelijk kader hanteren waarbinnen beleidslijnen gerespecteerd  worden. Waar interculturele bemiddeling plaatsvindt, blijft een dialoog altijd gaande en wordt hij nooit stopgezet of bruusk onderbroken, zowel als het bijvoorbeeld om  Covid ging, als nu wanneer het om EVRAS gaat. Er wordt geluisterd. Aan beide kanten. En het wederzijds respect blijft bestaan. Het is een van de belangrijke resultaten van de interculturele bemiddeling.

Terug