Extreem-rechts vermijdt altijd dat het over de kern van de zaak gaat


Johan Leman, 5 april 2025

Toen in Frankrijk Fillon zo goed als zeker president zou verkozen worden, bracht de Franse Justitie een financieel schandaal aan de oppervlakte. De Franse wet, o.a. gestemd door Marine Le Pen, werd als sanctie op hem toegepast en hij mocht het vergeten om president te worden. Niemand riep toen dat het om een politiek proces ging. Marie Le Pen heeft toen niet geprotesteerd.

Toen ook Chirac en Sarkozy om financiële redenen veroordeeld werden, schreeuwde weerom niemand het uit dat het om politieke processen ging.

Heb je in die gevallen het Vlaams Belang horen protesteren? Neen.

Toen het CCKR jaren geleden 3 vzw’s voor de rechter bracht – geen politici – omdat ze geschriften financieel steunden die aanzetten tot racisme, en ja… de meeste geschriften waren pamfletten van het Vlaams Blok, heeft de verdediging van die vzw’s er alles aan gedaan om het tot een politiek proces te laten komen. Mediatiek gesproken zijn ze daarin geslaagd. Enkel voor de rechter in cassatie is dit niet geslaagd. Cassatie wees erop dat het geen politiek proces was in de zin zoals Cassatie dat in België traditioneel interpreteerde. Eigenlijk was het beslissend argument in dit proces dat het geen politiek proces was. De belangrijkste pleidooien gingen daarover, niet over het feit of om het om aanzetten tot racisme ging.

Conclusie. Extreem-rechts vermijdt steeds, bij elk misdrijf, dat het bij de rechter over de kern van de zaak gaat. Dit was zo bij het proces van het VB, en dat herhaalt zich nu ook weer in Frankrijk bij Le Pen.

Terug