Belangrijke externe invloeden op de integratie van migranten


Johan Leman, 8 juni 2024

Iets wat men vaak vergeet is dat externe invloeden, die volledig losstaan van het gevoerde beleid, een zeer fundamentele invloed kunnen hebben op de manier waarop de integratie van immigranten verloopt. Ik beperk me tot 4 externe factoren uit de naoorlogse periode.

Een eerste extern gebeuren is de opkomst geweest van Khomeini eind jaren 70, met in dezelfde lijn de slachting in Hama (Syrië) door Hafiz al-Assad (1982),  het bombardement van Tripoli door de VS in 1986, en ‘nine eleven’ (1991)… Wie de islamisering van de moslims in ons land wil begrijpen, moet die data voor ogen houden. Die gebeurtenissen vielen totaal buiten het integratiebeleid. Ze vonden zelfs niet in België plaats. Maar ze hebben nog steeds een enorme invloed op de huidige debatten in ons land over de islam.

Een twee extern gebeuren heeft zijn belang gehad in de Turkse migratie. Tussen 1989 en 1993 was Özal president van Turkije en de economie ging plots ‘boomen’. Het is een feit dat dit een invloed gehad heeft op de Turkse integratie in ons land, want in tegenstelling tot wat bij de Marokkanen gebeurde, begonnen plots veel Turken in de terugkeer geloven. Dit is opnieuw omgeslagen in de tweede helft van de jaren 90. Het betekent dat de beweging in de Turkse integratie een licht ander verloop gekend heeft dan bij de Marokkanen.

Een derde extern feit wijst in dezelfde richting: COVID. Het feit dat de Marokkaanse immigranten de lichamen van hun overledenen niet naar Marokko mochten overbrengen, heeft als gevolg gehad dat de Marokkanen heel sterk geneigd zijn momenteel hun doden in België te begraven. Dat de islamitische percelen op het multiconfessionele kerkhof In Evere plots niet toereikend meer zijn, heeft niets met Belgisch, maar met Marokkaans beleid te maken… én met COVID.

Een laatste punt betreft de economische relance in Marokko en de lage lasten ginds voor  ondernemers. Dit verklaart dat de idee van transnationalisme, dit wil zeggen van het zich tegelijk in Marokko vestigen, met behoud van een voet aan huis in België, heel sterk bij jonge Marokkanen leeft vandaag.

Ziedaar enkele bedenkingen die ik me maak als ik de debatten volg vandaag  over integratiebeleid. Ze zijn veel te Belgo- en in het beste geval eenzijdig Euro-centrisch gericht.

Terug