Onder pseudoniem Etty Mansour publiceerde een jonge Franse auteur (dame), na 5 jaar onderzoek “Convoyeur de la Mort” (Paris: Equateurs Littérature, août 2021, 569 p.). Zich baserend op gesprekken, vooral met de voormalige verloofde van Salah Abdeslam en met een voormalige bevriende leerkracht van hem, tracht Etty Mansour, een jonge vrouw, te begrijpen wat Salah Abdeslam aangezet heeft om deel te nemen aan de jihadistische slachtpartij in Parijs eind 2015. Uit het boek komt een immature  jongeman te voorschijn die vooral beïnvloed werd door Abdelhamid Abaaoud en door Salah’s broer, Brahim. De in het boek gebruikte namen van de getuigen, dus ook van de verloofde (in het boek: Nour) en van zijn vroegere vriend-leraar, zijn pseudoniemen, wat begrijpelijk is. Bij de interpretatie van wat men uit het boek leert, wordt men natuurlijk verondersteld aan te nemen dat de auteur deze mensen allemaal correct citeert.

Enkele feiten:

Salah verlooft zich met Nour in april 2010. (p. 87)

In 2011 moet hij echter een maand naar de gevangenis. “Salah a été licencié de la STIB en 2011 pour absences injustifiées. Il était alors en prison suite au braquage d’un garage automobile avec Abdelhamid Abaaoud . Unique mention à son casier judiciaire relevée au jour des attentats. » (p. 65) Er liggen 4 jaar tussen deze « braquage » en de aanslagen in Parijs. Er zit wel een kort verblijf van 28 dagen tussen in de gevangenis. Abaaoud zat er langer.

Volgend op die gevangenis en Salah’s werkloosheid, zien de ouders van Nour zien het niet meer zitten dat Salah en Nour zouden huwen. Nour en Salah blijven echter verliefd op elkaar. De weerstand van de ouders van Nour neemt met de jaren echter eerder toe dan af.

Na meerdere hoofdstukken en gesprekken, besluit Etty Mansour in een hoofdstuk onder de titel “Dualité”: Wie is Salah in het concrete leven?

“Terroriste islamiste et danseur le samedi soir au Carré, la boîte de Willebroek, avec sa piste de danse à étages. Terroriste et cambrioleur raté d’un garage automobile. (…) Terroriste empli de haine pour la France, ayant pourtant des ancêtres rifains d’Algérie considérés comme les suppôts des colons français. Terroriste habillé comme un collégien anglais. (…) Terroriste et chômeur à la suite de son passage en prison. » Tegelijk beseft Salah dat hij niet met zijn geliefde zal kunnen huwen, « princesse qu’il admire pour sa beauté… et qu’il trompe régulièrement.”

Ik ben kort. Het boek telt meer dan 500 bladzijden. Maar aan het eind stelt men zich toch de vraag: is het denkbaar dat Salah zo lucide en correct is, dat hij meer dan 5 jaar na de feiten een correcte versie zal en zelfs kan geven van wat hem precies bewogen heeft om de aanslagen te plegen? Kan zo’n getuigenis nog iets anders zijn dan een tribune die de IS-ideologie voor zichzelf creëert (via mede-companen in de gevangenis) om haar perverse ideologie éénduidig via zo’n innerlijk verwarde geest rond te bazuinen? En ik schrijf dit echt niet om voor verzachtende omstandigheden te pleiten. Daarvoor zijn de feiten veel te erg en veel te onaanvaardbaar geweest. Maar diegenen die zeggen dat dit een tribune wordt voor de IS ideologie en niet om Salah te begrijpen, zouden wel eens gelijk kunnen hebben.

Op 25 oktober brengen wij op museum MMM een podcast met de auteur van Convoyeur de la Mort, dus met Etty Mansour.